اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا !

هرگاه مرد با ایمان برادر خود را خشمگین ساخت ، میان خود و او جدائى انداخت . [ گویند : حشمه و أحشمه ، چون او را بخشم آورد . و گفته‏اند شرمگین شدن و خشم آوردن را براى او خواست . و آن گاه جدائى اوست ] . [ و اکنون هنگام آن است که گزیده‏هاى سخن امیر مؤمنان علیه السّلام را پایان دهیم ، حالى که خداى سبحان را بر این منّت که نهاد و توفیقى که به ما داد سپاس مى‏گوییم . که آنچه پراکنده بود فراهم کردیم و آنچه دور مى‏نمود نزدیک آوردیم . و چنانکه در آغاز بر عهده نهادیم بر آنیم که برگهاى سفید در پایان هر باب بنهیم تا آنچه از دست شده و به دست آریم در آن برگها بگذاریم . و بود که سخنى پوشیده آشکار شود و از آن پس که دور مینمود به دست آید . و توفیق ما جز با خدا نیست . بر او توکل کردیم و او ما را بسنده و نیکوکار گزار است . و این در رجب سال چهار صد از هجرت است و درود بر سید ما محمد خاتم پیمبران و هدایت کننده به بهترین راه و بر آل پاک و یاران او باد که ستارگان یقین‏اند . ] [نهج البلاغه]


	اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا ! - اندر باب دانشگاه و اینا

نویسنده :	اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا !
((...دیروز گوشی م افتاد تو جوب! به زحمت از زیر میله های پل اُوردیمش بیرون، همون موقع خاموش شد و دیگه روشن نشد!!)) دوستم پای تلفن می گفت. من : اِ... چه بد! (ومن در ذهنم : مگه می شه موبایلِ آدم قل بخوره بره توی جوب؛ اونم از لای میله های یه پلِ فلزی !!!) یک هفته بعد ــــــ دانشگاه خارجی ــ روز (کله ی ظهر!) ــ محوطه ی دانشگاه ( مقابل تدارکات دانشگاه، پایین مسجد...چند قدم مانده به تنها جوب! دانشگاه و تنها پل فلزی دانشگاه!!! من (با خودم!) : ببینم کی بود زنگ می زد ... و ... لیز خوردنِ موبایل از توی دستام و جلوی چشمای مبهوت و ناباورِمن، قل خوردن اون به طرف تنها جوب !دانشگاه و عبور موفقیت آمیز موبایل از لای میله های پل و قرار گرفتن اون روی سطح گِل آلود جوب !! من دست پاچه! دنبال وسیله ای می گردم که اونو در بیارم و فوراً به طرف تدارکات می رم و از آقای پیری که اونجاس می خوام بهم یه وسیله کمکی جهت نجات گوشی بدبختم بده! آقاهه پیشنهاد می کنه از جاروی درازی که به دیوار تکیه کرده کمک بگیرم! به طرف تنها جوب! دانشگاه می دَوَم... گوشی با شدت و ویبره ی حداکثر داره زنگ می خوره ... صدای آهنگ موبایل از کف جوب ...ولرزه و تکان وحشتناک اون که انگار قراره جوب رو لایه روبی کنه!! همان لحظه عبور دو دختر با خنده و نگاه ترحم آمیز!!به من که با دُم دراز جارو تلاش برای هُل دادن گوشی به طرف انتهای پل می کنم..گوشی هم چنان زنگ می زنه... و... تلاش من ثمربخشه ! ((مرده شورتو ببرن! گوشی م افتاد توی جوب به خاطر تو!)) دخترخاله ی اینجانب پشت خط در حال ترکیدن از خنده ازم می خواد با آرامش هرچی اتفاق افتاده با حفظ دیتیل تعریف کنم تا با دوستاش بخندند!! من : (( حالا چی کار داشتی؟ )) اون : (( بله برون بهتره یا دوِِئل؟ ))
!بنظرین()	- پنج شنبه 83/10/3 ساعت 10:58 عصر