اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا !

در گذشته مرا برادرى بود که در راه خدا برادریم مى‏نمود . خردى دنیا در دیده‏اش وى را در چشم من بزرگ مى‏داشت ، و شکم بر او سلطه‏اى نداشت ، پس آنچه نمى‏یافت آرزو نمى‏کرد و آنچه را مى‏یافت فراوان به کار نمى‏برد . بیشتر روزهایش را خاموش مى‏ماند ، و اگر سخن مى‏گفت گویندگان را از سخن مى‏ماند و تشنگى پرسندگان را فرو مى‏نشاند . افتاده بود و در دیده‏ها ناتوان ، و به هنگام کار چون شیر بیشه و مار بیابان . تا نزد قاضى نمى‏رفت حجّت نمى‏آورد و کسى را که عذرى داشت . سرزنش نمى‏نمود ، تا عذرش را مى‏شنود . از درد شکوه نمى‏نمود مگر آنگاه که بهبود یافته بود . آنچه را مى‏کرد مى‏گفت و بدانچه نمى‏کرد دهان نمى‏گشود . اگر با او جدال مى‏کردند خاموشى مى‏گزید و اگر در گفتار بر او پیروز مى‏شدند ، در خاموشى مغلوب نمى‏گردید . بر آنچه مى‏شنود حریصتر بود تا آنچه گوید ، و گاهى که او را دو کار پیش مى‏آمد مى‏نگریست که کدام به خواهش نفس نزدیکتر است تا راه مخالف آن را پوید بر شما باد چنین خصلتها را یافتن و در به دست آوردنش بر یکدیگر پیشى گرفتن . و اگر نتوانستید ، بدانید که اندک را به دست آوردن بهتر تا همه را واگذاردن . [نهج البلاغه]


	اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا ! - اندر باب دانشگاه و اینا

نویسنده :	اندر باب موبایل و دانشگاه و دوئل و اینا !
((...دیروز گوشی م افتاد تو جوب! به زحمت از زیر میله های پل اُوردیمش بیرون، همون موقع خاموش شد و دیگه روشن نشد!!)) دوستم پای تلفن می گفت. من : اِ... چه بد! (ومن در ذهنم : مگه می شه موبایلِ آدم قل بخوره بره توی جوب؛ اونم از لای میله های یه پلِ فلزی !!!) یک هفته بعد ــــــ دانشگاه خارجی ــ روز (کله ی ظهر!) ــ محوطه ی دانشگاه ( مقابل تدارکات دانشگاه، پایین مسجد...چند قدم مانده به تنها جوب! دانشگاه و تنها پل فلزی دانشگاه!!! من (با خودم!) : ببینم کی بود زنگ می زد ... و ... لیز خوردنِ موبایل از توی دستام و جلوی چشمای مبهوت و ناباورِمن، قل خوردن اون به طرف تنها جوب !دانشگاه و عبور موفقیت آمیز موبایل از لای میله های پل و قرار گرفتن اون روی سطح گِل آلود جوب !! من دست پاچه! دنبال وسیله ای می گردم که اونو در بیارم و فوراً به طرف تدارکات می رم و از آقای پیری که اونجاس می خوام بهم یه وسیله کمکی جهت نجات گوشی بدبختم بده! آقاهه پیشنهاد می کنه از جاروی درازی که به دیوار تکیه کرده کمک بگیرم! به طرف تنها جوب! دانشگاه می دَوَم... گوشی با شدت و ویبره ی حداکثر داره زنگ می خوره ... صدای آهنگ موبایل از کف جوب ...ولرزه و تکان وحشتناک اون که انگار قراره جوب رو لایه روبی کنه!! همان لحظه عبور دو دختر با خنده و نگاه ترحم آمیز!!به من که با دُم دراز جارو تلاش برای هُل دادن گوشی به طرف انتهای پل می کنم..گوشی هم چنان زنگ می زنه... و... تلاش من ثمربخشه ! ((مرده شورتو ببرن! گوشی م افتاد توی جوب به خاطر تو!)) دخترخاله ی اینجانب پشت خط در حال ترکیدن از خنده ازم می خواد با آرامش هرچی اتفاق افتاده با حفظ دیتیل تعریف کنم تا با دوستاش بخندند!! من : (( حالا چی کار داشتی؟ )) اون : (( بله برون بهتره یا دوِِئل؟ ))
!بنظرین()	- پنج شنبه 83/10/3 ساعت 10:58 عصر