برای آیناز عزیزم - اندر باب دانشگاه و اینا

اى اسیران آز باز ایستید که گراینده دنیا را آن هنگام بیم فرا آید که بلاهاى روزگار دندان به هم ساید . مردم کار ترتیب خود را خود برانید و نفس خود را از عادتها که بدان حریص است باز گردانید [نهج البلاغه]


	برای آیناز عزیزم - اندر باب دانشگاه و اینا

نویسنده :	برای آیناز عزیزم
کنار پنجره بودم و به بازگشت کلاغای سیاه به لونشون نگاه می کردم. معلق و رها در فضا... در غروبی بارانی... نمیدونم چرا و چطور به یادش افتادم. به یاد ماههای گذشته... به یاد اشکها، لبخندها و چشمهای شفافش... به یاد معصومیت نگاهش... به یاد او... تلفن که زنگ زد، او بود. این بار با لبخندی بر صدایش! با لحنی که خاص خودش بود. خوشحال بود. خوشحال از موفقیت... موفقیت یک ایرانی، یک دوست.حسودیم شد به دل پاکش و معصومیت روح بزرگش. هیچکس نداند، من که میدانم که به تقدس گل رز ایمان دارد. من که میدانم شفافیت و برق نگاهش از پاکی اشکهای روان اوست... من که میدانم که او عاشق دوست داشتن است.... من که میدانم... هلو
!بنظرین()	- پنج شنبه 83/9/19 ساعت 6:3 عصر